روش گردش علمی

گردش علمی فعالیتی است كه دانش آموزان در خارج از محیط مدرسه انجام می دهند . ودر این فرایند سه وظیفه مهم برنامه ریزی و سازماندهی و اجرای برنامه  به عهده خود آنان است . وهمه این كارها از طریق مشاهده و جمع آوری اطلاعات صورت می گیرد

گردش علمی بر دو اصل :تفریح و علم آموزی استوار است

-محل گردش علمی بر اساس محتوا تعیین می شود
-مدت با اهداف، مفاهیم  ،  مكان گردش تناسب داشته باشد 
تعداد شركت كنند گان محدودیتی باتوجه به امكانات ندارد

معیارهای موفقیت در گردش علمی:

1- مفید بودن: وسعت موضوع مورد مطالعه، معیاری برای سنجش میزان مفید بودن گردش علمی خواهد بود.
2- فعال بودن دانش آموزان: در تمام مراحل گردش علمی، دانش آموزان باید درگیر فعالیت های مختلف باشند.
3- هیجان انگیز بودن: هر گردش علمی دارای هدفی است و رسیدن به این هدف نیاز به تلاش جسمی و فكری دارد. مخصوصاً اگر این تلاش ها همراه با نوعی رقابت سالم باشد امكان دارد «سطح موفقیت را بالا ببرد. تقسیم بندی گروهی دانش آموزان و محول كردن كاری برای هر گروه، نوعی رقابت و هیجان در آنها ایجاد می كند.
4- اقتصادی بودن: ارزش زمانی و مالی گردش علمی با نتیجه آن باید سنجیده شود.

نتیجه گیری

گردش علمی که فعالیتی تجربی خارج از کلاس درس محسوب می شود، کاری است علمی که بیرون از کلاس، آزمایشگاه یا کتابخانه صورت می گیرد و شامل مطالعات مستقیم و دست اول درباره یک مساله، جمع آوری اطلاعات از طریق مشاهده، پرسشنامه، مصاحبه، اندازه گیری، نمونه برداری و سایر فنون تحقیقی است تا از این طریق در مورد اعتبار فرضیه ها، تشخیص تغییرات یا درستی و صحت شرایط و موقعیت ها اطمینان حاصل شود.

بخش مرکز یادگیری سایت تبیان

تنظیم: نیلوفر یاقوتی