لانتانیم(2)

نقش بیولوژیکی

هیچ نقش بیولوژی برای لانتانیم شناسایی نشده است. این عنصر از راه خوردن جذب نمی شود و در صورت تزریق بسیار کند از بین می رود. استفاده از کربنات لانتانیم به عنوان ترکیبی برای جذب فسفات اضافی در مراحل پایانی صدمات کلیوی در دست بررسی است. بعضی از کلریدهای خاکی کمیاب مانند کلرید لانتانیم ( LaCl3) دارای ویژگیهای ضد انعقادی خون هستند.

پیدایش

مونازیت ( Ce,La,Th,Nd,y,PO4) و بستنازیت (Ce,La,Y,CO3F) کانی های اصلی هستند که حاوی به ترتیب 25 و 38 درصد لانتانیم می باشند.

ایزوتوپ ها

لانتانیم به طور طبیعی دارای یک ایزوتوپ پایدار و یک ایزوتوپ رادیواکتیو است. La-139 و La-138 که ایزوتوپ 139 فراوان ترین (فراوانی طبیعی 91/99%) آن ها است. 31 رادیوایزوتوپ هم برای آن مشخص شده که پایدارترین آن ها La-138 با نیمه عمر E05/1 ،11 سال و La-137 با نیمه عمر 60000 سال می باشد.

مابقی ایزوتوپ های رادیواکتیو آن نیمه عمری کمتر از 24 ساعت دارند که نیمه عمر اکثر آن ها کمتر از یک دقیقه است. همچنین این عنصر دارای 3 meta state می باشد. وزن اتمی ایزوتوپ های لانتانیم بین amu120 ( La-120) تا amu152 (La-152) است.

هشدارها

لانتانیم دارای سطح مسمومیت زایی ضعیف تا متوسط می باشد و باید با احتیاط مورد استفاده قرار بگیرد. تزریق محلول های لانتانیم در حیوانات موجب glycohemia، کاهش فشار خون، ضایعات طحال و تغییرات کبدی می گردد.